Donderdagmiddag in het Lucas Oil Stadium beschreven velen de steriele omgeving. Terwijl de linebackers en verdedigende linemen trainden en testten, maakten de fans en verzamelde media tijdens de oefenuren bijna geen lawaai.
Zaterdag was een ander verhaal.
De combinatie van star power in het gooien van quarterbacks CJ Stroud, Anthony Richardson en Will Levis in combinatie met een weekendmiddag zorgde voor een heel andere omgeving. De onderste ring in de zuidoostelijke hoek van het Lucas Oil Stadium zat vol met fans en er hing spanning in de lucht voor wat we zouden zien van Stroud, Richardson, Levis en de rest van de trainers:
Eindelijk zouden die fans reden hebben om te juichen.
Het eerste hoogtepunt van de sessie kwam bijna twee uur in de middag. De eerste groep quarterbacks en wide receivers werkte op routes versus lucht, en na verschillende hellingen en bezuinigingen was het tijd om diepere routes te lopen. Toen de ontvangers eenmaal begonnen met het graven van routes, kreeg je een beter gevoel voor snelheid, timing en plaatsing.
Op dat moment maakte Levis enkele worpen, waarvan de treffers zelfs boven het publiek uit te horen waren.
Toen dit gebeurde, deed zich een andere climax voor. Richardson nam deel aan de verticale sprong.
En een beetje geschiedenis combineren:
Een ander hoogtepunt kwam van Richardson tijdens zijn brede sprong, die nog meer Combine-geschiedenis opleverde:
Tweede record voor quarterbacks bij de maaidorser.
Eerlijk gezegd hadden we dit kunnen verwachten:
Toen het tijd was voor de diepe ballen aan het einde van de eerste sessie, kreeg het publiek zeker energie. Toen Georgia quarterback Stetson Bennett zijn drie routes ontkurkte, was het publiek in de eindzone voluit te horen.
Maar de ster van het segment was opnieuw Levis, wiens derde diepe bal van de tien-yardlijn naar de tegenoverliggende 30 ging, meer dan 60 meter in de lucht dragend, en Levis maakte de worp met gemak.
Toen was het tijd voor de quarterbacks van de andere groep om te rennen en te gooien. Wat betekende dat het tijd was voor Richardson om zijn sprint van 40 meter toe te voegen aan zijn groeiende – en indrukwekkende – Combine CV.
En dat deed hij, met een onofficiële 4.44, wat de op twee na snelste QB-tijd in de geschiedenis zou zijn. Dat optreden bracht het publiek, voornamelijk Colts-fans, overeind.
Het mag duidelijk zijn wie Indianapolis-fans Chris Ballard dit voorjaar willen laten opstellen.
Het is misschien ook duidelijk naar wie ze willen dat Richardson gooit, en dat is Purdue wide receiver Charlie Jones. De voormalige Boilermaker plaatste zelf twee sprints van 4,44 40 yard, en elke run bracht de menigte overeind:
Toen was het tijd tussen de regels en de lucht, en de show van Richardson ging verder, met Stroud die hem vergezelde als co-ster. Beide backs waren zelfverzekerd en vloeiend, en terwijl Stroud de meer gepolijste en ritmische van de twee was, ging de snelheid naar Richardson. Dit was vooral duidelijk in de dug-outs toen de worpen van Richardson meer op de lijn kwamen en je ze het doel kon horen raken.
Toen het tijd was voor de verticale routes, zette Richardson opnieuw een optreden neer dat overeenkwam met wat Levis deed in de eerste sessie. De Florida QB gooide met gemak meer dan 60 meter drie recht de lucht in, alle drie veilig in de handen van de ontvanger.
De eerste worp van Stroud was een beetje kort, maar het publiek in de eindzone, dat de hele sessie achter hem had gestaan, verhief hun stem en zijn volgende twee worpen werden gemaakt met een veel betere plaatsing.
Toch kon zelfs het Big Ten-publiek in het Lucas Oil Stadium de stemmen van de fans niet beïnvloeden:
(Misschien heb ik een nieuwe telefoon nodig, maar dat is een discussie voor een andere keer).
Het was zo’n middag. De verwachtingen waren hooggespannen voor Richardson, en hij maakte ze niet alleen waar, hij overtrof ze ook. Hij was explosief tijdens de try-outs en gooide de bal niet alleen met snelheid, maar ook met lichte snelheid. Er was geen verspilde beweging in zijn beweging en het was moeiteloos voor hem.
Toch had Stroud ook een solide dag en maakte hij een schot dat opviel NFL-netwerk analist Daniel Jeremiah hoog boven Lucas Oil Stadium:
Dat Stroud zo’n pitchingsessie had mag geen verrassing zijn. Zoals hij zichzelf eerder deze week beschreef, zijn nauwkeurigheid en plaatsing van de bal zijn sterke punten. Stroud noemde zichzelf een specialist in het plaatsen van ballen, en zaterdag was de perfecte plek voor die vaardigheid:
Nu de grote vraag over Richardson.
Waar gaat hij heen in het ontwerp? Zal het optreden van deze week en zaterdag hem niet alleen op tafel zetten, maar ook aan de top?
Iemand doet het
— BUM CHILLUPS AKA SPENCER HALL (@edsbs) 4 maart 2023
Iemand kan het gewoon.